بازآ تمام پنجره ها را خبر کنیم!
تا خواب آن پرنده آبی سفر کنیم
باور من بیا که به بال سپید عشق!
از بام هفت شهر طلایی گذر کنیم!
در بکر مریمانه آیینه بشکنیم
پرواز در طروات روح سفر کنیم
از سرسرای آبی راز ستاره ها
رویای جاودانه شب را نظر کنیم
زیر چراغ باران قدم زنیم
در کوچه مکاشفه تا صبح سر کنیم
گاهی دچار لهجه پروانه ها شویم
قدری زبان عاطفه را ساده تر کنیم
برگرد ای مسافر خاموش فصل ها
تا عشق را دوباره شبی شعله ور کنیم
از ازدحام این همه سکون دلم گرفت
بازآ که رو به سمت صدایی دگر کنیم
کلمات کلیدی: